Τι είναι ο μελαχρωματικός σπίλος;

Μελαχρωματικοί ονομάζονται οι σπίλοι που προέρχονται από τα μελανοκύτταρα ( τα κύτταρα του δέρματος που περιέχουν τη μελανίνη ). Ο ενήλικας της λευκής φυλής έχει κατά μέσο όρο 15-20 μελαχρωματικούς σπίλους. Η σημασία που έχουν οι σπίλοι αυτοί στην ανάπτυξη του μελανώματος φαίνεται από το γεγονός ότι 80% περίπου των ασθενών με μελάνωμα αναφέρουν την ύπαρξη μελαχρωματικού σπίλου στο σημείο ανάπτυξης της κακοήθειας.

Οι σπίλοι αυτοί διακρίνονται σε συγγενείς και σε επίκτητους. Οι συγγενείς με τη σειρά τους χωρίζονται σε μικρούς, μεγάλους και γιγαντιαίους. Στις δύο τελευταίες κατηγορίες η πιθανότητα ανάπτυξης μελανώματος είναι 10%. Γι' αυτό συνιστάται χειρουργική αφαίρεση και κάλυψη του ελλείμματος με μόσχευμα. Στους επίκτητους μελαχρωματικούς σπίλους ανήκουν οι σπίλοι του Unna, του Clark, του Spitz, ο κυανούς σπίλος, ο σπίλος με αχρωστική άλω.

Τι είναι οι δυσπλαστικοί σπίλοι;

Πρόκειται για σπίλους (ελιές) οι οποίοι εγείρουν την υπόνοια κακοήθους εξαλλαγής. Σήμερα είναι αποδεκτή η παρακάτω ακολουθία στην εξαλλαγή των μελανοκυττάρων σε μελάνωμα:

Μελαχρωματικός σπίλος→ Δυσπλαστικός σπίλος→ Ακτινωτή φάση ανάπτυξης όγκου→ Κάθετη φάση ανάπτυξης όγκου→ Μεταστάσεις

Τα κλινικά σημεία που υποδεικνύουν ότι ένας σπίλος μπορεί να έχει δυσπλασία (επομένως και πορεία προς ανάπτυξη μελανώματος) είναι:

1. Η ασυμμετρία
2. Τα ανώμαλα όρια
3. Η χρωματική ανομοιογένεια
4. Η διάμετρος μεγαλύτερη από 6 χιλιοστά
5. Η υπέγερση από το υπόλοιπο δέρμα.

Οι δυσπλαστικοί σπίλοι είναι ισχυρότατος παράγοντας κινδύνου για ανάπτυξη μελανώματος. Για το λόγο αυτό απαιτείται χειρουργική αφαίρεση του σπίλου επι υγιών ορίων και ιστολογική εξέτασή του.

Ποια είναι η σημασία της κληρονομικότητας στους δυσπλαστικούς σπίλους;

Υπάρχουν δύο ομάδες ατόμων στα οποία εμφανίζονται δυσπλαστικοί σπίλοι:

1. Όσοι ανήκουν σε οικογένειες στις οποίες τουλάχιστον δυο μέλη έχουν εμφανίσει μελάνωμα. Στην ομάδα αυτή ο κίνδυνος ανάπτυξης μελανώματος αγγίζει το 100%!!!
2. Όσοι ανήκουν σε οικογένειες με ελεύθερο ιστορικό μελανώματος. Εδώ ο κίνδυνος ανάπτυξης μελανώματος είναι περίπου 10%.